بیایید برای این عکس کمی بمیریم!
بعضی عکس ها تا عمق وجود انسان نفوذ می کنند!
بعضی عکس ها یک کتاب حرف دارن برای گفتن؛ اما ساکت می نشینند رو به روی چشمان خواب آلود و هیچ نمی گویند!
بعضی عکس ها را نمی توان ترجمه کرد، باید زل زد.
بعضی عکس هارو نباید تفسیر کرد، تنها باید چشم چراند و ساکت بود.
به این عکس که نگاه می کنم سرم سوت می کشد.
گر می گیرم...
در کنج عافیت و امنیت نمی شود این مردمان را درک کرد.
باید خودت آنجا باشی و ببینی که چگونه در عرض چند ثانیه، خانه ای به ویرانه تبدیل می شود!
باید باشی و ببینی که چطور حرامیان زمان، ناموس و شرف مسلمانان را به تارج برده اند.
دیگر چطور می توان ژست حقوق بشری غرب را باور کرد؟!
همان هایی که تنور جنگ را گرم می کنند و نان #صلح می پزند!
چطور می شود این عکس را دید و بی تفاوت بود؟
درد دارد این عکس. غم دارد این عکس...
بیایید برای این عکس کمی بمیریم!
دردنوشت
عکس: صف طویل آوارگان سوری برای دریافت آذوقه
