پیـــــآم نــــوشـــت : قسمـــــت اول
همه ی ما شاید یه وقتایی به جایی رسیده باشیم که بهمون بگن:
پشیمونی دیگه سودی نداره...
این جمله یعنی دیگه هیچ راهی برای جبران نیست...
همه چی تموم شد...
حالا بیاین یکم عمیق تر به ماجرا نگاه کنیم...
تصور کنیم لحظه ای رو که عمر دنیویمون به پایان رسیده...
همه ی ما گناهانی داریم که بعدا باعث عذابمون بشن...
این واقعا غیرقابل انکاره...
و چقدر خوب میشد که من...
منِ زهرا زمانی ...
منی که ادعای خوب بودن میکنم...
طوری زندگی کنم که فردا پشیمون نشم...
که از خدا نخوام منو برگردونه تا جبران کنم...
<<که اون موقع هم، مشخصه جواب خدای من چیه؟>>
وَهُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَآ أَخْرِجْنَا
نَعْمَلْ صَالِحاً غَیْرَ الَّذِى کُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْکُم
مَّا یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَن تَذَکَّرَ وَجَآءَکُمُ النَّذِیرُ فَذُوقُواْ
فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِن نَّصِیرٍ
آنها در دوزخ فریاد میزنند: پروردگارا! ما را خارج کن تا اعمال صالح به جا آوریم،غیر از آنچه انجام میدادیم.(در پاسخ به آنها گفته میشود) آیا شما را به اندازه ای که انسان در آن متذکر می شود، عمر ندادیم و انذار کننده ی (الهی) به سراغ شما نیامد؟ اکنون بچشید که برای ظالمان هیچ یاوری نیست...
فاطر/37
توی کتاب تفسیر جوان (زیر نظر حضرت آیت العظمی مکارم شیرازی و برگرفته از تفسیر نمونه) ، جلد دوم ، ص1515 (نقل مستقیم) خوندم که:
پیامبر اسلام (ص) : کسی را که خدا 60 سال عمر به او داده، راه عذر بر او بسته ولی در حدیث دیگر ی از امام صادق مقدار آن فقط 18 سال تعیین شده است. البته ممکن است روایت اخیر اشاره به حداقل و روزایت قبل اشاره به حداکثر باشد. بنا بر این منافاتی میان این روایات نیست.