اللهم عجل لولیک الفرج
ولادت
حضرت مهدی صاحب الزمان ( ع ) در شب جمعه ، نیمه شعبان سال 255یا 256
هجری بوده است . پس از اینکه دو قرن و اندی از هجرت پیامبر ( ص ) گذشت ، و
امامت به امام دهم حضرت هادی ( ع ) و امام یازدهم حضرت عسکری ( ع ) رسید ،
کم کم در بین فرمانروایان و دستگاه حکومت جبار ، نگرانی هایی پدید آمد .
علت آن اخبار و احادیثی بود که در آنها نقل شده بود : از امام حسن عسکری ( ع
) فرزندی تولد خواهد یافت که تخت و کاخ جباران و ستمگران را واژگون خواهد
کرد و عدل و داد را جانشین ظلم و ستم ستمگران خواهد نمود . در احادیثی که
بخصوص از پیغمبر ( ص ) رسیده بود ، این مطلب زیاد گفته شده و به گوش
زمامداران رسیده بود . در این زمان یعنی هنگام تولد حضرت مهدی ( ع ) ،
معتصم عباسی ، هشتمین خلیفه عباسی ، که حکومتش از سال 218هجری آغاز شد ،
سامرا ، شهر نوساخته را مرکز حکومت عباسی قرار داد . این اندیشه - که ظهور
مصلحی پایه های حکومت ستمکاران را متزلزل می نماید و باید از تولد نوزادان
جلوگیری کرد ، و حتی مادران بیگناه را کشت ، و یا قابله هایی را پنهانی به
خانه ها فرستاد تا از زنان باردار خبر دهند - در تاریخ نظایری دارد . در
زمان حضرت ابراهیم ( ع ) نمرود چنین کرد . در زمان حضرت موسی ( ع ) فرعون
نیز به همین روش عمل نمود . ولی خدا نخواست . همواره ستمگران می خواهند
مشعل حق را خاموش کنند ، غافل از آنکه ، خداوند نور خود را تمام و کامل می
کند ، اگر چه کافران و ستمگران نخواهند . در مورد نوزاد مبارک قدم حضرت
امام حسن عسکری ( ع ) نیز داستان تاریخ به گونه ای شگفت انگیز و معجزه آسا
تکرار شد . امام دهم بیست سال - در شهر سامرا - تحت نظر و مراقبت بود ، و
سپس امام یازدهم ( ع ) نیز در آنجا زیر نظر و نگهبانی حکومت به سر می برد .
" به هنگامی که ولادت ، این اختر تابناک ، حضرت مهدی ( ع ) ، نزدیک گشت ، و
خطر او در نظر جباران قوت گرفت ، در صدد بر آمدند تا از پدید آمدن این
نوزاد جلوگیری کنند ، و اگر پدید آمد و بدین جهان پای نهاد ، او را از
میان بردارند . بدین علت بود که چگونگی احوال مهدی ، دوران حمل و سپس تولد
او ، همه و همه ، از مردم نهان داشته می شد ، جز چند تن معدود از نزدیکان ،
یا شاگردان و اصحاب خاص امام حسن عسکری ( ع ) کسی او را نمی دید . آنان
نیز مهدی را گاه بگاه می دیدند ، نه همیشه و به صورت عادی "