امیرحسین علم الهدی: ضرورت تنوع فکری در هنر را جدی بگیریم
هنر دینی یا سینمای دینی چه تفاوتی با آثار دیگر دارد؟ چرا سینمای دینی و معنوی نتوانسته است مخاطبان خود را درگیر و متاثر کند؟ در بین انبوه رسانه های متعدد خارجی چطور می توان مخاطب را به تماشای آثار داخلی دلبسته کرد؟ اینها پرسش هایی است که شفقنا (پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه) با امیرحسین علم الهدی، کارشناس سینما و مشاور اجرایی سازمان توسعه سینمایی سوره در میان گذاشته است. در ادامه مشروح گفت و گوی شفقنا را با این فعال عرصه سینما می خوانید:
*موضوع هنر دینی یا هنر معنوی بعد از انقلاب، بسیار پررنگ تر مطرح می شود. مخصوصا در زمان جشنواره ها و دهه فجر که فستیوال های مختلف برگزار می شود، این بحث ها سر باز می کند. فیلم سر به مهر هم که اخیرا اکران شده است و فکر می کنم روزهای آخر اکرانش را می گذراند، باز هم بحث سینمای دینی یا به تعبیری هنر دینی و معنوی را مطرح می کند. اساسا بین هنر دینی و هنر معنوی چه تفاوت ها و شباهت هایی وجود دارد؟ به چه هنری می توان هنر دینی گفت یا چه سینمایی را می توان سینمای دینی و معنوی نام نهاد؟
علم الهدی: یکی از کاستی های این نوع تعاریف به خاطر عدم ورود اندیشمندان دینی و اندیشمندانی است که بهرحال در حوزه تعاریفی که اشاره فرمودید ورود پیدا نمی کنند یا اگر هم ورود پیدا کنند اینقدر معنای این مباحث و صحبت ها الکن بیان می شود که هیچ وقت نمی توان به جمع بندی روشنی رسید. معتقدم هنر دینی و هنر معنوی خیلی تفاوتی با هم ندارد، زیرا معنویت و دین هر دو یک هدف دارند اما به نظرم تعریف حضرت امام در رابطه با اینکه هنر باید به ارزشهای انسانی متعهد باشد، تقریبا یک تعریف جامع است. چه هنر دینی، چه هنر معنوی تفاوتی نمی کند. هر فیلم، تئاتر، نقاشی و موسیقی و هر اثر هنری که شنونده، بیننده و مخاطب را به یاد خدا می اندازد؛ آن اثر یک اثر دینی معنوی خواهد بود.
