نه اشتیاق به گل دارم و نه میل بهار...
مرا به خانه ی زهرای مهربان ببرید
به خاکبوسی آن قبر بی نشان ببرید
اگر نشانی شهر مدینه را بلدید
کبوتر دل ما را به آشیان ببرید
کجاست آن در آتش گرفته؟ تا که مرا
برای جامه دریدن به سوی آن ببرید
مرا اگر شوم از دست بر نگردانید
به روی دست بگیرید و بی امان ببرید
کجاست آن جگر شرحه شرحه؟ تا که مرا
به سوی سنگ مزارش کشان کشان ببرید
مرا که مهر بقیع است در دلم ، چه شود
اگر به جانب آن چار کهکشان ببرید
نه اشتیاق به گل دارم و نه میل بهار
مرا به غربت آن هیجده خزان ببرید
کسی صدای مرا در زمین نمی شنود
فرشته ها! سخنم را به آسمان ببرید
افشین اعلاء
با سلام
وبلاگ نویس فرهیخته ، مطلب شما در سایت قلم تو منتشر گردید
منتظر مطالب خوب شما هستیم.
لینک مطلب شما :
http://ghalameto.ir/news/6819/%D9%86%D9%87-%D8%A7%D8%B4%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D9%82-%D8%A8%D9%87-%DA%AF%D9%84-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%85-%D9%88-%D9%86%D9%87-%D9%85%DB%8C%D9%84-%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%B1
هدیه سایت:
برترین بی نیازی و دارایی، ناامیدی است از آنچه در دست مردم است. حضرت علی(ع)
با تشکر فراوان
مدیریت سایت قلم تو
با عرض پوزش بابت دیر ارسال شدن مطالب