سرنوشت نامه شهدای هسته ای ایران

دکتر مسعود علی محمدی، استاد فیزیک هسته ای ایران
فرودش بر فرش و فراز مظلومانه اش به عرش، مربوط به 3 شهریورماه 1338 و 22 دی ‏ماه 1388 در شهر تهران بوده است. در سن 50 سالگی، به هنگام خروج از منزل، بر اثر انفجار یک بمب کنترل از راه دور از طرف موساد، ترور و به درج  رفیع شهادت نایل شد. وی مدرک کارشناسی را از دانشگاه شیراز(1364)، کارشناسی ارشد(1367) و دکترای فیزیک با گرایش ذرات بنیادی را از دانشگاه صنعتی شریف در سال 1371، کسب کرد. وی از نخستین دانشجویان دور  دکترای فیزیک در داخل ایران بود و نخستین شخصی بود که در ایران، موفق به دریافت درج  دکتری در فیزیک هسته ای شد. شهید علی محمدی همچنین از اولین دانشجویان دور  پسا دکترا در پژوهشگاه دانش های بنیادی بود. تخصص اصلی وی، ذرات بنیادی، انرژی های بالا و کیهان شناسی بوده است. او استاد رسمی دانشگاه تهران بود؛ ولی در دانشگاه های امام حسین علیه‏السلام و مالک اشتر نیز به تدریس مشغول بود. از درس های ارائه شده توسط وی، می توان به مکانیک کوانتومی و الکترومغناطیس، مکانیک آماری، ذرات بنیادی و نظری  میدان های کوانتومی اشاره کرد. همسرش با تأکید بر این که شهید علمی محمدی هیچ کاری را بدون مطالعه و شناخت عمیق انجام نمی داد، دربار  آخرین سفر حجی که با او به جا آورد، می گوید: «این سفر، بهترین هدی  معنوی از سوی همسرم بود؛ زیرا ماجرا و فلسف  تمام اعمال حج را به صورت لذت‌بخشی برای من بازگو می‌کرد و این، از بهترین لحظات عمرم بود».