شاید مهم ترین مطلبی که باید با آن شروع می کردم همین باشد
این چه جنگیست
اصلا نام این کار را جنگ می گذارند ؟
جنگ سلاح ها رو قلب های کوچک
جنگی که مدافعانش کودکان هستند
می بینی چگونه کودکی در مقابل چشمان پدر و مادرش
پر پر می شود
طاقت دیدن این تصاویر را داری ؟
دیدن تصویری که کودکی با صورت خونین آرام خوابیده است
گریه ات نمی گیرد ؟
ناراحت نمی شوی ؟
با خودت نمی گویی لعنت بر این انسان های خونخوار ؟
من که طاقت ندارم !
طاقت دیدن کودکی که دارد بازی می کند و از دنیا ی دور و برش بی خبر است ...
و اصلا به مرگ فکر نمی کند ولی کسانی هستند که نقشه مرگ او را می کشند ...
کسانی هستند که او را تروریست می خوانند ...
کسانی هستند که چهار را با چهل اشتباه می گیرند ...
باشد می جنگیم ...
اما جنگ عادلانه منصفانه عاقلانه ...
نه جنگ نا عادلانه کودک با تانک
نه جنگ نا منصفانه تانک ها و بمب ها و تیر ها با کوچکترین قلب ها
نه جنگ نا عاقلانه صد کودک در برابر یک انسان بالغ
من می ترسم که چرا سازمانی که مدعی حمایت از کودکان است خاموش مانده
اصلا فکر کنم همچینین سازمانی وجود ندارد
یا قبلا بوده ولی حالا از بین رفته
می دانی چرا این را می گویم
چون مدرسه ای که دست ساخته همین سازمان است هدف موشک ها بوده
چون انسان بانکی مون نامی که خود رئیس است گریه می کند
البته نه برای این شهدای کوچک
بلکه برای قاتلین و قاتلین زاده هایی که در پناهگاه ها به سر می برند
این متن حرف دل من است
ولی هنوز دل من پر است از گریه هایی که
دلیلش کشتن نوزادی چند ماهه است
دلیلش دیدن تصاویر جنازه هایی است که
جثه درشتی ندارند
پاک آمدند و پاک رفتند
نمی دانستند اسرائیل کیست و چیست
ولی من می دانم و برای همه شما توضیح خواهم داد
اسرائیل کشور نیست رژیم است
رئسای اسرائیل آدم نیستند خونخوارند
اسرائیل موشک های جنگی دارد اما مهربانی نه
اسرائیل نصفی از جهان را پشت خود دارد اما خدا را نه
اسرائیل مرگ کودک یا بزرگ فلسطینی فرقی ندارد اما مرگ یک سرباز چرا دارد
اسرائیل نشان می دهد که از پیرئان آیین یهودیت هستند اما در واقع نه
اسرائیل می تواند قدرتمند باشد اما بهشتی نه
اسرائیل می تواند ظلم کند اما سربلند نه
اسرائیل اسرائیل و اسرائیل
مرگ بر اسرائیل
الموت اسرائیل
Down with israel
می دانی چرا( I ) اسرائیل را با حروف بزرگ ننوشتم چون اسرائیل اصلا کشور یا شهر نیست
که من بخواهم حرف اولش را بزرگ بنویسم
فقط یک اسم بی خود است
و اگر بدانی چون اول جمله نیامده است
با حروف بزرگ نوشته نمی شود
این قانون من است برای نوشتن کلمه اسرائیل به انگلیسی
و در آخر یک سلام به تلخی پانصد کودک مظلوم کشته شده
شروع می کنم کارم را به یاد غزه
منبع : خودم (برجی)
